Rezultat 4

Zestaw Narzędzi Polityki Integracyjnej

Programu podnoszenia kwalifikacji dla specjalistów w dziedzinie dziedzictwa kulturowego

 

Analizy przypadków

Sesje artystyczne dla osób starszych z demencją mają na celu zaprezentowanie dziedzictwa kulturowego osobom starszym cierpiącym na zaburzenia poznawcze spowodowane demencją i chorobą Alzheimera. Sesje są wspólną inicjatywą ARTIED i Compassion Alzheimer Bulgaria Foundation i odbywają się wirtualnie w dwóch domach opieki społecznej dla osób starszych z demencją – w Razgradzie (północno-wschodnia Bułgaria) i Kazanlak (środkowa Bułgaria).

Sesje odbywają się zgodnie ze specjalnie opracowaną metodologią, biorąc pod uwagę profil i specyficzne wymagania osób starszych z demencją. Każda sesja ma wstępnie wybrany temat, zgodnie z którym wybieranych jest od 5 do 6 odpowiednich dzieł sztuki. Podczas sesji krótkie wykłady na temat obrazów, ich autorów, stylów artystycznych / ruchów artystycznych, przedstawionych obiektów, palety kolorów itp. są połączone z odpowiednimi akompaniamentami muzycznymi. Sekwencja między obrazami a tematycznymi muzycznymi klipami audio pozwala osobom starszym cieszyć się dziełami sztuki podczas słuchania muzyki.

Podczas dostosowanych prezentacji dzieł sztuki arteterapeuta prowadzi różne praktyczne działania, dyskusje i interakcje z użytkownikami (poprzez proste pytania związane z prezentowanymi obrazami), a także zachęca do dzielenia się doświadczeniami i poglądami. W ten sposób osoby starsze nie są biernymi odbiorcami prezentowanego dziedzictwa kulturowego, ale aktywnie angażują się w sesje artystyczne i poprawiają swój stan psychiczny i emocjonalny, zdolności poznawcze i umiejętności komunikacyjne.

Wnioski wyciągnięte z dotychczas zorganizowanych sesji artystycznych:

  • Osoby starsze i osoby z demencją są bardzo ciekawe i naprawdę lubią sztukę i kreatywne zajęcia.
  • Wycieczki i sesje artystyczne poprawiają ogólny stan osób z demencją, w tym ich nastrój, zdolności poznawcze, koncentrację i umiejętności komunikacyjne.
  • Zajęcia artystyczne poprawiają socjalizację seniorów i zachęcają ich do uczestnictwa w innych zajęciach grupowych.
  • Każdy lubi piękno i ma potencjał twórczy! Niezależnie od wieku i zdolności poznawczych, ludzie mogą rysować, wypełniać kontury, tworzyć kolaże z obrazów, podpisywać i tańczyć, poprawiając w ten sposób swój stan psychiczny i zyskując pozytywny nastrój w kontaktach z kulturą.
Ustalenia organizacyjne

Przeprowadzone badania wśród organizacji kulturalnych i edukacyjnych (Rezultat 1) pomogły nam lepiej zobaczyć „duży” obraz i zidentyfikować główne obszary pracy i ulepszeń w zakresie dostępnej kultury w Bułgarii. Pomogło nam to lepiej skoncentrować się na naszych działaniach kulturalnych i pomyśleć o nowych projektach i inicjatywach, które moglibyśmy zaproponować lub omówić z naszymi partnerami. W rezultacie opracowano i złożono 2 nowe propozycje projektów, które, jeśli zostaną zatwierdzone, będą kontynuacją naszych wysiłków na rzecz uczynienia dziedzictwa kulturowego w Bułgarii bardziej dostępnym dla osób niepełnosprawnych.

Opracowane webinaria i treści szkoleniowe na temat druku 3D i dostępności, wraz z bazą danych z dobrymi przykładami studiów przypadku, dokumentami politycznymi, narzędziami IT i innymi zidentyfikowanymi zasobami, wzbogaciły nasze obszary wiedzy i pomagają naszym edukatorom i ekspertom oferować nowe tematy i działania grupom docelowym i użytkownikom końcowym, z którymi pracujemy. Wymiana doświadczeń podczas międzynarodowych webinariów i LTTA pomaga nam opracowywać i proponować bardziej inkluzywne warsztaty, webinaria i programy szkoleniowe w dziedzinie dostępnej kultury.

Ponadto wyniki projektu sprawiły, że nasi eksperci i edukatorzy kulturowi stali się bardziej świadomi tematu dostępności dziedzictwa kulturowego. Przygotowując nowe materiały szkoleniowe w dziedzinie kultury, zaczęli brać pod uwagę również ten aspekt, w tym odpowiedni poziom języka, układ graficzny i projekt, tempo wykładu / prezentacji itp.

Podsumowując, wyniki projektu poprawiły naszą wewnętrzną wiedzę specjalistyczną na temat różnych aspektów dostępności kulturowej, poprawiły inkluzywność naszych działań kulturalnych i pomogły nam otworzyć się na nowych partnerów i współpracę z nowymi organizacjami, zarówno w Bułgarii, jak i za granicą.
Prowadzenie i rozpowrzechnianie kampanii

Wykorzystaliśmy różne kanały do komunikowania wyżej wymienionych zmian, w tym poprzez publikacje na naszej stronie internetowej i regularne posty na kanałach mediów społecznościowych, a także poprzez nieformalną komunikację z naszymi partnerami i sieciami.

Uczestnicy krajowych webinariów (w ramach Rezultatu 2) przyznali, że prezentowane prace i treści wzbogaciły ich wiedzę na temat dostępności i różnych możliwości adaptacji dzieł sztuki dla osób niepełnosprawnych (poprzez repliki druku 3D i dostępne wystawy).
Zalety i wady

Ponieważ dostępność kulturowa jest dość nowym tematem w Bułgarii, wyniki projektu i opracowane materiały pomogły nam przedstawić ten temat organizacjom kulturalnym, edukacyjnym i społecznym oraz zachęcić je do myślenia również w tym aspekcie.

Niektóre zalety i korzyści:

  • Zwiększona świadomość na ten temat: Przeprowadzone w kraju badania pomogły nam lepiej zrozumieć sytuację w Bułgarii i dały nam praktyczne dane na temat tego, jak zainicjować dyskusje z zainteresowanymi stronami i partnerami na temat znaczenia zwiększenia dostępności kultury, w tym miejsc i obiektów kulturalnych, treści muzealnych i galerii sztuki oraz kompetencji ekspertów w dziedzinie kultury.
  • Poprawa wewnętrznej wiedzy i umiejętności: Opracowane materiały szkoleniowe i webinarowe pozwoliły nam zainicjować nowe działania szkoleniowe i udoskonalić obecne, aby lepiej reagować na specyficzne potrzeby i style uczenia się niepełnosprawnych miłośników sztuki, którzy uczestniczą w naszych działaniach edukacyjnych i kulturalnych.
  • Podniesienie kompetencji naszych wewnętrznych edukatorów kulturowych i ekspertów: W wyniku projektu dowiedzieli się oni nowych rzeczy o dostępnym projektowaniu i dostępnych narzędziach informatycznych, które mogliby wykorzystać, aby uczynić swoje materiały edukacyjne bardziej dostępnymi dla osób niepełnosprawnych. Ponadto badania stacjonarne dotyczące dobrych praktyk i przykładów dostępnych programów szkoleniowych, projektów i studiów przypadku z innych krajów wzbogaciły ich wiedzę na ten temat.

Wyzwania, przed którymi stanęliśmy, obejmują:

  • Umieszczenie tematu w centrum uwagi instytucji i pracowników kultury: Ponieważ temat jest bardzo innowacyjny dla Bułgarii, wielu ekspertów w dziedzinie kultury i decydentów w tej dziedzinie nadal nie w pełni uznaje jego znaczenie. Największym wyzwaniem było zachęcenie ich do otwarcia się na dostępność kulturową i uznania jej za równie ważną, jak zapewnienie wystarczającego finansowania dla ich instytucji kultury lub właściwego utrzymania ich kolekcji muzealnych lub galerii sztuki.
  • Dotarcie do społeczności: Ponieważ w Bułgarii praktyką jest koncentrowanie się na zaspokajaniu podstawowych potrzeb osób niepełnosprawnych, korzyści płynące z ich spotkań z kulturą wciąż nie są dobrze uświadamiane. W ten sposób musieliśmy najpierw otworzyć ich na pozytywne aspekty, jakie kultura może przynieść tym osobom i ich rodzinom.

Aby sprostać tym wyzwaniom, korzystamy z dobrych przykładów z innych krajów zidentyfikowanych w ramach projektu. Jesteśmy również zobowiązani do dalszej pracy w tym kierunku i dołożenia większych starań, aby zmienić ogólne postawy w społeczeństwie, a także wśród specjalistów w dziedzinie kultury.
Wpływ

Ogólnie rzecz biorąc, wyniki projektu zostały pozytywnie przyjęte przez zainteresowane strony i grupy docelowe w Bułgarii.

Jednakże, aby zwiększyć wpływ i poprawić dalsze wykorzystanie wyników projektu, musimy rozważyć następujące kwestie:

  • Wzmocnić zaangażowanie społeczności i zachęcić osoby z niepełnosprawnościami do większej aktywności w przedstawianiu tematu dostępności kultury decydentom oraz władzom i pracownikom sektora kultury.
  • Organizowanie większej liczby spotkań, warsztatów i forów z zainteresowanymi pracownikami kultury i edukatorami, w celu podniesienia ich świadomości na temat dostępności kultury, a także poprawy ich kompetencji w zakresie przyjmowania i wspierania odwiedzających z różnymi rodzajami niepełnosprawności w ich instytucjach kultury.
  • Ciągłe aktualizowanie i tworzenie dodatkowych materiałów i zasobów na te tematy, aby zapewnić, że są one zgodne z cyfrowymi ulepszeniami i technologiami, które stale ewoluują.

 

 

Analizy przypadków

Projekt UE „InclEUsion – Promowanie włączenia społecznego niepełnosprawnych imigrantów w Europie poprzez podnoszenie kompetencji nauczycieli osób dorosłych” koncentrował się na włączeniu społecznym szczególnie intersekcjonalnej grupy osób w naszym społeczeństwie: niepełnosprawnych imigrantów. Projekt osiągnął ten cel poprzez zapewnienie niezbędnej edukacji i doradztwa dla nauczycieli osób dorosłych.

Projekt oferował nauczycielom kompleksowy program nauczania, a także platformę z niezbędnymi zasobami w celu zwiększenia integracji imigrantów. Jednym z najważniejszych wniosków płynących z InclEUsion jest to, co projekt nazywa podwójną dyskryminacją. W związku z tym uznaje się, że ktoś, kto jest zarówno imigrantem, jak i osobą niepełnosprawną, będzie musiał stawić czoła innym problemom niż ktoś, kto jest miejscowy, a zatem potrzebne będzie inne podejście do różnych osób niepełnosprawnych.
Ustalenia organizacyjne

Projekt miał znaczący wpływ na organizację na różnych poziomach, od podnoszenia świadomości po dostarczanie nowych i innowacyjnych narzędzi do wykorzystania w organizacjach.

Na poziomie świadomości, przeprowadzone badania, w tym aktualna sytuacja, dobre praktyki i inne przydatne informacje dotyczące cypryjskiego i europejskiego poziomu dostępności kulturowej. Pomogło to również naszej organizacji poprzez szkolenia i badania naszych pracowników w lepszym planowaniu i organizowaniu różnych wydarzeń na różne tematy, tak aby były one jak najbardziej dostępne dla docelowych odbiorców.

Ponadto organizacja jako centrum kształcenia i szkolenia zawodowego, które prowadzi szkolenia i inne możliwości edukacyjne, będzie również wykorzystywać i włączać program nauczania opracowany dla specjalistów ds. dziedzictwa kulturowego i innych specjalistów w dziedzinie kultury i sztuki do swoich programów (szkolenia, sesje informacyjne itp.).
Prowadzenie i rozpowrzechnianie kampanii

Organizacja podzieliła się wyżej wymienionymi zmianami za pośrednictwem:

  • Strona korporacyjna: www.eurosc.eu
  • Strony organizacji w mediach społecznościowych, w tym na Facebooku i Instagramie, w celu rozpowszechniania projektu CURABILITY i jego wyników.
  • Komunikacja z odpowiednimi interesariuszami i ekspertami na poziomie lokalnym za pośrednictwem poczty elektronicznej i innych środków komunikacji.

Eksperci uczestniczący w naszych lokalnych webinariach dotyczących dostępności i druku 3D również wyrazili pozytywne opinie na temat wyników projektu i ich przydatności w ich praktyce.

Projekt i wszystkie przydatne informacje, które pojawiły się w trakcie opracowywania wyników, zostały przekazane pracownikom organizacji, aby pomóc w podnoszeniu świadomości, a także wdrażaniu odpowiednich dostępnych i włączających praktyk poprzez ich projekty oraz inne wydarzenia, szkolenia i inne działania.
Zalety i wady

Projekt miał ogromny pozytywny wpływ na naszą organizację, wraz z pewnymi często oczekiwanymi wyzwaniami, które mógł spowodować.

Po pierwsze, pozwolił nam lepiej zrozumieć wyzwania stojące przed osobami niepełnosprawnymi w różnych miejscach, a także sytuację na Cyprze. Pomogło nam to również być bardziej świadomymi kwestii dostępności podczas organizowania lub uczestniczenia w innych działaniach, takich jak wydarzenia, projekty itp. Narzędzia i zasoby zgromadzone na platformie pozwoliły nam również wzbogacić naszą wewnętrzną praktykę. Dwa kursy opracowane w ramach Rezultatu 2 zostaną również wykorzystane przez organizację do promowania innowacyjnego podejścia do szkolenia specjalistów ds. dziedzictwa kulturowego.

Z drugiej strony, projekt przyniósł również wyzwania. Podczas lokalnych webinariów i innych działań konieczne było dokładne zbadanie sposobów, w jakie wyniki pozostały dostępne, co wymagało czasu i wysiłku. Ponadto wystąpiło opóźnienie w wynikach, w procesie zapewniania ich wysokiej jakości i dostępności dla docelowych odbiorców.
Wpływ

Wyniki projektu zostały przyjęte z zadowoleniem i są oczekiwane przez organizacje zajmujące się dziedzictwem kulturowym na Cyprze. Wyniki zostały odpowiednio rozpowszechnione wśród odpowiednich interesariuszy, a nasza organizacja nawiązała kontakt z organizacjami kulturalnymi w kraju w sprawie wykorzystania wyników.

Ponadto podczas LTTA dobre praktyki i wiedza z różnych środowisk były wymieniane między specjalistami ds. dziedzictwa kulturowego, trenerami itp. Wiedza zdobyta podczas LTTA została również przekazana i wykorzystana w naszej organizacji w celu poprawy dostępności i jakości działań.

W przyszłości mamy nadzieję na dalsze wykorzystanie i wpływ wyników na więcej instytucji i organizacji kulturalnych w kraju. Więcej profesjonalistów zajmujących się dziedzictwem kulturowym zostanie poinformowanych o wynikach projektu i możliwych sposobach ich wykorzystania w swoich organizacjach, a także w wydarzeniach, szkoleniach itp. Celem jest pomoc we wspieraniu środowiska integracyjnego, które uwzględnia specyficzne potrzeby osób niepełnosprawnych w przestrzeniach kulturowych w kraju.

 

 

Analizy przypadków

„Team of Art” to projekt, którego celem jest udostępnienie kultury i sztuki. Ideą projektu jest stworzenie platformy internetowej, która towarzyszy tym odbiorcom w odkrywaniu dzieł sztuki poprzez prezentację skryptową, w formie liniowej narracji, z poziomem języka, który jest łatwy do odczytania i zrozumienia.

Umożliwia to odtworzenie doświadczenia muzealnego przy użyciu urządzeń cyfrowych i zasobów dostosowanych tak, aby dzieła sztuki były dostępne dla wszystkich odbiorców znajdujących się w niekorzystnej sytuacji, takich jak osoby z trudnościami w czytaniu, osoby z DYS, osoby z trudnościami w uczeniu się, osoby z niepełnosprawnością wzrokową, słuchową lub intelektualną, które często nie są uwzględniane.

 Team of Art projekt ma na celu:

  • Zachęcanie do innowacyjnych form mediacji kulturowej i szkoleń z wykorzystaniem narzędzi cyfrowych.
  • Wdrażanie narracyjnego i wizualnego podejścia do prezentacji dzieł sztuki dla osób uczących się o niskich lub zerowych kwalifikacjach i specjalnych potrzebach.
  • Uczynienie europejskiego dziedzictwa kulturowego dostępnym i użytecznym dla wszystkich poprzez promowanie kultury i dziedzictwa artystycznego.

Team of Art projekt osiąga te cele poprzez wykorzystywanie innowacyjnego podejścia cyfrowego i tworzenie różnych materiałów pedagogicznych, jak:

  • 120 animowanych i przewijanych dzieł sztuki napisanych prostym językiem, aby były zrozumiałe dla wszystkich odwiedzających, niezależnie od ich wieku, kultury i pochodzenia.
  • Stworzenie różnych materiałów intelektualnych, takich jak praktyczne arkusze, dokumentacja pedagogiczna i przewodniki pedagogiczne stworzone wokół przekrojowych tematów artystycznych w celu uzyskania przekrojowego podejścia i wiedzy.
  • Stworzenie pierwszego wielojęzycznego, łatwego do odczytania/zrozumienia, ikonicznego i migowego glosariusza poświęconego słownictwu artystycznemu dla odbiorców o niskich lub zerowych kwalifikacjach i/lub z trudnościami w uczeniu się.
Ustalenia organizacyjne

Przyjęcie webinariów na temat dostępności i wymiana najlepszych praktyk generują ulepszenia i pozytywne zmiany w różnych działaniach kulturalnych. Po pierwsze, webinaria na temat dostępności stanowią cenną okazję do wewnętrznych szkoleń w organizacji. To wzbogacenie wewnętrznej wiedzy specjalistycznej pozwala na bardziej świadome podejście do wyzwań związanych z dostępnością i wdrażanie innowacyjnych rozwiązań.

Ponadto projekt dostępności prowadzi do wymiernych ulepszeń w działaniach kulturalnych oferowanych przez stowarzyszenie. Przyjmując najlepsze praktyki udostępniane podczas webinariów i wymieniając się doświadczeniami z innymi organizacjami, jesteśmy w stanie opracować bardziej inkluzywne warsztaty i programy edukacyjne. Ponadto zaktualizowaliśmy nasze wytyczne dla pracowników, wolontariuszy i zewnętrznych dostawców, włączając zasady dostępności do wszystkich aspektów organizacji. Obejmuje to projektowanie przestrzeni fizycznych, korzystanie z dostępnych mediów i integracyjną komunikację.

Wreszcie, projekt dostępności oferuje wyjątkową okazję do współpracy i nawiązywania kontaktów z innymi organizacjami kulturalnymi, które mają te same cele. Wymiana najlepszych praktyk i uczenie się od siebie nawzajem może stymulować innowacje i sprzyjać przyjmowaniu nowych strategii dostępności w muzeach i świecie kultury. Taka współpraca może prowadzić do pozytywnych rezultatów w dłuższej perspektywie, promując szerszą zmianę kulturową w kierunku większego skupienia się na dostępności.

Podsumowując, przyjęcie webinariów na temat dostępności i wymiana najlepszych praktyk pomagają rozwijać wewnętrzną wiedzę specjalistyczną, poprawiać inkluzywność działań kulturalnych, włączać dostępność do polityk i procedur oraz promować współpracę z innymi organizacjami. Ten wspólny wysiłek ma na celu uczynienie muzeów i świata kultury dostępnymi dla wszystkich, promując integrację i równość szans dla wszystkich ludzi.
Prowadzenie i rozpowrzechnianie kampanii
Nasza organizacja komunikuje się i pracuje nad tymi kwestiami poprzez rozpowszechnianie wyników za pośrednictwem swoich profili społecznościowych, ale także poprzez nieformalną komunikację za pośrednictwem sieci organizacji międzynarodowych, na spotkaniach międzynarodowych, spotkaniach online, studiach przypadków i rozpowszechnianiu materiałów informacyjnych.
Zalety i wady

Jako stowarzyszenie zaangażowane w projekt, napotkaliśmy zarówno korzyści, jak i wyzwania w procesie wdrażania produktów Rezultatów 1, 2 i 3 w naszej organizacji. Oto niektóre z aspektów, którymi się zajęliśmy:

Korzyści:

  • Świadomość i szkolenie: Szkolenie pomogło nam lepiej zrozumieć potrzeby osób niepełnosprawnych oraz opracować odpowiednie strategie i rozwiązania.
  • Rozszerzone umiejętności personelu: Przeszkoliliśmy naszych pracowników w kwestiach związanych z dostępnym projektowaniem, komunikacją włączającą, tworzeniem materiałów dotykowych i nie tylko.
  • Dzielenie się najlepszymi praktykami: Wymiana najlepszych praktyk z innymi organizacjami dostarczyła nam inspiracji i innowacyjnych rozwiązań.

Ogólnie rzecz biorąc, nasza organizacja specjalizuje się już w aspektach związanych z integracją i dostępnością: oznaczało to, że nasi pracownicy i społeczność byli już blisko tej kwestii i zaczęliśmy od wspólnej bazy wiedzy.

Wyzwania:

  • Dotarcie do społeczności: Największym wyzwaniem było dotarcie do znaczącej liczby osób. Dlatego celem jest zwiększenie liczby odbiorców i maksymalne wykorzystanie mediów społecznościowych i wszelkiego rodzaju komunikacji.
  • Długoterminowy zrównoważony rozwój: Utrzymanie inicjatyw dostępności w czasie może być wyzwaniem. Konieczne są ciągłe wysiłki, aby zapewnić, że przyjęte rozwiązania są utrzymywane, aktualizowane i ulepszane w miarę upływu czasu.

Każde wyzwanie wymaga strategicznego podejścia i ciągłego zaangażowania ze strony organizacji. Jednak korzyści płynące z uczynienia muzeów i świata kultury bardziej dostępnymi przewyższają trudności, ponieważ promowana jest integracja i tworzone jest środowisko, które z zadowoleniem przyjmuje i docenia różnorodne umiejętności ludzi.
Wpływ

Produkty Rezultatów 1, 2 i 3 zostały pozytywnie przyjęte przez inne organizacje kulturalne, instytucje lub interesariuszy w naszym kraju.

Jako stowarzyszenie kulturalne zaangażowane w projekt dotyczący dostępności w muzeach, mamy kilka przemyśleń, zaleceń i wyzwań, które pojawiły się w celu dalszego wykorzystania wyników projektu:

  • Komentarze i informacje zwrotne: Istotne jest zbieranie szczegółowych informacji zwrotnych od odwiedzających, w tym osób o różnych umiejętnościach, na temat wdrożonych inicjatyw w zakresie dostępności. Komentarze odwiedzających mogą pomóc ocenić skuteczność wdrożonych rozwiązań i zidentyfikować wszelkie niezbędne ulepszenia.
  • Zaangażowanie społeczności: ważne jest, aby aktywnie angażować społeczność w proces podejmowania decyzji. Organizowanie spotkań, warsztatów lub forów dyskusyjnych z przedstawicielami różnych umiejętności i grup interesu może umożliwić im uzyskanie różnych perspektyw i współtworzenie dostępnych rozwiązań. Takie zaangażowanie może również pomóc w podniesieniu świadomości i zwiększeniu znaczenia dostępności w muzeach i świecie kultury.
  • Ciągła aktualizacja: Standardy dostępności i najlepsze praktyki stale ewoluują. Stowarzyszenie będzie musiało być na bieżąco z nowymi technologiami, wytycznymi i przepisami, aby zapewnić, że inicjatywy związane z dostępnością pozostają w czołówce. Może to wymagać ciągłego szkolenia personelu oraz uczestnictwa w konferencjach i warsztatach na temat dostępności w muzeach i świecie kultury.

Uwzględnienie tych zaleceń, uwag i trudności może umożliwić dalsze wykorzystanie wyników projektu w zakresie dostępności, zapewniając trwały i pozytywny wpływ na osoby o różnych umiejętnościach, które chcą uczestniczyć w doświadczeniach kulturalnych w sposób integracyjny.

 

 

Analizy przypadków

Museums Art & Alzheimer’s, wspierany przez program Unii Europejskiej Erasmus+, ma na celu zwiększenie dostępu do sztuki i muzeów dla osób z demencją, ich rodzin i profesjonalnych opiekunów. Analizując zarówno europejskie, jak i pozaeuropejskie podejścia, projekt ma na celu ustanowienie powiązań między sferą muzeów i sztuki a sektorem społecznym i zdrowotnym.

Dzięki takiemu holistycznemu podejściu, działania muzealne mają przyczynić się do stworzenia społeczeństwa wspierającego i integrującego osoby z demencją. Ostatecznym celem jest stworzenie środowiska przyjaznego demencji, w którym sztuka i doświadczenia kulturalne odgrywają istotną rolę w poprawie jakości życia osób dotkniętych tą chorobą.

Bezpośrednimi grupami docelowymi projektu są edukatorzy muzeów sztuki, osoby z demencją, ich opiekunowie (pracownicy socjalni pracujący z osobami z demencją) oraz członkowie rodzin.

Głównymi celami Muzeów Sztuki i Alzheimera są:

  1. Dostarczenie wiedzy i praktycznych informacji dla edukatorów muzealnych na temat opracowywania programów dla osób z demencją i ich opiekunów.
  2. Wzmocnienie pozycji osób z demencją, opiekunów i członków rodzin dzięki wiedzy na temat różnych metod komunikacji, zarówno werbalnych, jak i niewerbalnych, oraz sposobów ich skutecznego stosowania w środowisku muzealnym.

Główne rezultaty projektu:

  • Przewodnik dla edukatorów muzealnych na temat opracowywania programów muzealnych dla osób z demencją, ich opiekunów i członków rodzin.
  • Przewodnik dla opiekunów i członków rodzin osób z demencją na temat wykorzystania sztuki do promowania komunikacji werbalnej i niewerbalnej.
Ustalenia organizacyjne
Po przyjęciu wyników projektu staliśmy się bardziej świadomi wyzwań stojących przed osobami niepełnosprawnymi i rozwinęliśmy większą wrażliwość na ich potrzeby. Przeprowadziliśmy gruntowny przegląd i transformację naszych programów szkoleniowych i warsztatów, aby uczynić je bardziej integracyjnymi i dostępnymi dla szerszego grona uczestników. Dzięki temu procesowi wprowadziliśmy znaczące zmiany i ulepszenia, aby zapewnić, że osoby z różnych środowisk, o różnych umiejętnościach i doświadczeniach mogą teraz uczestniczyć w tych inicjatywach edukacyjnych i w pełni się w nie angażować. Pracownicy organizacji poszerzyli swoją wiedzę na temat dostępności i poznali dobre praktyki. Ta nowo zdobyta wiedza została z powodzeniem włączona do ich codziennej pracy, co zaowocowało wymiernymi ulepszeniami w sposobie obsługi różnych osób, w tym osób niepełnosprawnych.
Prowadzenie i rozpowrzechnianie kampanii
Nasza organizacja rozpowszechnia wyniki projektu za pośrednictwem swoich platform mediów społecznościowych, poprzez inne spotkania, dyskusje, szkolenia i warsztaty.
Zalety i wady

Dzięki stworzeniu i wdrożeniu naszego projektu doświadczyliśmy zarówno korzyści, jak i wyzwań. Rezultaty projektu zwiększyły świadomość i zrozumienie potrzeb osób niepełnosprawnych. Mamy teraz głębsze uznanie dla potencjalnych barier, z którymi się borykają i nauczyliśmy się skutecznych sposobów radzenia sobie z tymi wyzwaniami. W szczególności zdobyliśmy cenne informacje na temat tego, jak komunikować się i angażować osoby niepełnosprawne, zapewniając, że czują się mile widziane i włączone w różne działania. Co więcej, organizacja webinariów pomogła nam poszerzyć naszą sieć podobnie myślących partnerów i osób zainteresowanych współpracą przy przyszłych projektach. Dodatkowo, wiedza i perspektywa naszej organizacji na temat muzeów i dziedzictwa kulturowego zostały poszerzone, ponieważ temat ten był nowy dla naszej organizacji, jednak projekt ten zainspirował nas do dalszej pracy w tej dziedzinie w przyszłości.
Wpływ

Pomimo napotkanych wyzwań, udało nam się zaangażować osoby, które aktywnie uczestniczyły zarówno w krajowych, jak i międzynarodowych webinariach. Informacje zwrotne otrzymane od tych uczestników były pozytywne, pokazując wpływ i znaczenie projektu. Wielu z nich wyraziło swoje uznanie dla webinariów, zauważając, że zdobyli cenne spostrzeżenia na temat poprawy interakcji z osobami niepełnosprawnymi w muzeach. Uczestnicy przyznali, że nauczyli się nowych podejść i strategii w celu poprawy ogólnego doświadczenia klientów z różnymi niepełnosprawnościami. Cieszymy się, że udało nam się przyciągnąć uwagę organizacji działających w podobnych obszarach.

Podczas webinariów niektórzy uczestnicy chętnie dzielili się własnymi udanymi praktykami już wdrożonymi w ich miejscach pracy. Ta wspólna wymiana najlepszych praktyk wzbogaciła doświadczenie edukacyjne, ułatwiając dynamiczne środowisko dla wzajemnego rozwoju i dzielenia się wiedzą.

Co więcej, nasz projekt przyciągnął uwagę innych organizacji działających w podobnym obszarze, w wyniku czego otrzymaliśmy zaproszenie do udziału w dyskusji stowarzyszeń na temat dostępności kultury dla osób niepełnosprawnych. Pokazało to, że ten temat jest bardzo ważny i że nasz projekt jest widoczny dla innych ludzi.

 

 

Analizy przypadków

Tytuł projektu: MOVE & ACT: Wzmocnienie pozycji młodzieży poprzez przedsiębiorczość i umiejętności cyfrowe.

Ten wyjątkowy projekt wspiera rozwój konkretnych umiejętności cyfrowych, kreatywnych i przedsiębiorczych dla młodych ludzi. Głównym celem rozwoju tych umiejętności jest pomoc młodym ludziom w kształtowaniu tożsamości europejskiej, zwiększeniu ich szans na zatrudnienie, podniesieniu głosu i interakcji z władzami lokalnymi, krajowymi i europejskimi.

Projekt MOVE & ACT koncentruje się na zaangażowaniu młodych osób niepełnosprawnych, migrantów lub NEET, ponieważ uważamy, że są to najbardziej wrażliwe grupy, które zostały najbardziej dotknięte pandemią i kryzysem gospodarczym, który uderzył w ostatnią dekadę w większości krajów europejskich.

Istnieją 3 główne cele projektu:

  1. Rozwijanie umiejętności artystycznych i cyfrowych dla zmarginalizowanych młodych ludzi. Umiejętności artystyczne będą koncentrować się na dziedzinie sztuk wizualnych, a umiejętności cyfrowe będą koncentrować się na innowacyjnych nowych technologiach, które można wykorzystać w połączeniu z działalnością artystyczną, taką jak projektowanie 3D, drukowanie i skanowanie.
  2. Stworzenie sieci młodzieży zagrożonej wykluczeniem społecznym, zapewniającej narzędzia przedsiębiorczości, rozwijającej poczucie przynależności i własnej wartości, wspólne zainteresowanie sztukami wizualnymi, a wreszcie wzmacniającej ich integracyjną i przedsiębiorczą perspektywę.
  3. Daje młodym marginalizowanym ludziom możliwość zabrania głosu w sprawie ich osobistych lub społecznych wyzwań. Zostanie to osiągnięte dzięki organizacji internetowego konkursu i wystawy PhotoVoice, które pozwolą na podzielenie się tymi wyzwaniami z publicznością oraz zwiększenie kreatywności, ekspresji kulturowej i szans na zatrudnienie młodych ludzi.
Ustalenia organizacyjne

Przyjęcie webinariów na temat dostępności i druku 3D, treści szkoleniowych LTTA oraz wymiana najlepszych praktyk znacznie wzbogaciły naszą wiedzę specjalistyczną w obszarach inkluzywności, druku 3D i dziedzictwa kulturowego. Baza danych inicjatyw i zaleceń, studiów przypadku, dokumentów politycznych i narzędzi cyfrowych umożliwiła naszym edukatorom i ekspertom oferowanie nowych tematów i działań naszym grupom docelowym. Międzynarodowe i krajowe webinaria oraz wymiana doświadczeń ułatwiły rozwój bardziej inkluzywnych warsztatów i programów szkoleniowych skoncentrowanych na dostępnej kulturze.

Dzięki temu procesowi staliśmy się bardziej świadomi wyzwań stojących przed osobami niepełnosprawnymi, co doprowadziło do przekształcenia naszych warsztatów w bardziej integracyjne i dostępne. Wiedza naszych pracowników na temat dostępności poprawiła się i z powodzeniem włączyli oni najlepsze praktyki do swojej codziennej pracy, z korzyścią dla osób z różnych środowisk, o różnych umiejętnościach i doświadczeniach.

Ponadto projekt zapewnił możliwość współpracy i tworzenia sieci kontaktów z innymi organizacjami kulturalnymi, stymulując innowacje i promując szerszą zmianę kulturową w kierunku większej dostępności. Te wspólne wysiłki mają na celu uczynienie muzeów i doświadczeń kulturalnych dostępnymi dla wszystkich, promowanie integracji i równości szans dla wszystkich, zarówno w naszej organizacji, jak i we współpracy z partnerami lokalnymi i zagranicznymi.
Prowadzenie i rozpowrzechnianie kampanii

Aby skutecznie komunikować działania i wyniki projektu, nasza organizacja wykorzystywała różne kanały i metody. Informacje były rozpowszechniane za pośrednictwem regularnych postów na naszej stronie w mediach społecznościowych i na różnych grupach FB, zapewniając szeroki zasięg naszym odbiorcom. Zaangażowaliśmy się w nieformalną komunikację z naszymi partnerami i sieciami, aby dzielić się aktualnymi informacjami na temat rozwoju i wyników.

Informacje zwrotne od uczestników krajowych webinariów, będących kluczową częścią Rezultatu 2, ujawniły, że prezentowane prace i treści znacznie wzbogaciły ich wiedzę na temat dostępności i różnych możliwości dostosowania dzieł sztuki dla osób niepełnosprawnych, w tym poprzez repliki drukowane w 3D i dostępne wystawy.

Oprócz rozpowszechniania online, aktywnie dzieliliśmy się wynikami projektu podczas różnych spotkań, dyskusji, sesji szkoleniowych i warsztatów. To wieloaspektowe podejście pozwoliło nam dotrzeć zarówno do odbiorców lokalnych, jak i międzynarodowych, wspierając wymianę wiedzy i współpracę.
Zalety i wady

Proces wdrażania wyników 1, 2 i 3 w praktyce w naszej organizacji przyniósł zarówno korzyści, jak i wyzwania.

Korzyści, których doświadczyliśmy, obejmują:

  • Zwiększona świadomość: Webinaria, bazy danych i szkolenia LTTA zapewniły nam i naszym interesariuszom cenny wgląd w świadomość i zrozumienie znaczenia dostępności kulturowej, promowania dostępnych obiektów kulturalnych, treści muzealnych i podnoszenia kompetencji ekspertów w dziedzinie kultury. Pomogło nam to lepiej zrozumieć potrzeby osób niepełnosprawnych.
  • Poszerzona wiedza oraz zwiększone kompetencje i umiejętności: Opracowane webinaria i materiały szkoleniowe umożliwiły nam doskonalenie umiejętności i wiedzy w zakresie druku 3D, komunikacji włączającej, tworzenia materiałów włączających oraz warsztatów dostosowanych do specyficznych potrzeb i stylów uczenia się osób z niepełnosprawnościami. Dzięki projektowi nasi nauczyciele zdobyli wiedzę na temat dostępnego projektowania i narzędzi cyfrowych, wzbogacając swoją zdolność do tworzenia materiałów edukacyjnych, które są bardziej włączające.

Wyzwania, przed którymi stanęliśmy, obejmują:

  • Dotarcie do większej liczby interesariuszy i społeczności: Największym wyzwaniem było dotarcie do większej liczby pracowników kultury i społeczności lokalnej/krajowej.
  • Zrównoważony rozwój: Prowadzenie w pełni dostępnych i integracyjnych warsztatów i szkoleń jest dość trudne. W niektórych przypadkach zapewnienie dostępności dla wszystkich uczestników może być nawet niemożliwe.
  • Aspekty finansowe/dostępność personelu: Nie zawsze mamy finanse lub personel, aby zapewnić dostępne rozwiązania w naszych działaniach.

Aby sprostać tym wyzwaniom, pozostajemy zaangażowani w zmianę postaw w społeczeństwie i wśród specjalistów w dziedzinie kultury. Projekt poszerzył nasze spojrzenie na muzea i dziedzictwo kulturowe i zamierzamy kontynuować pracę w tej dziedzinie w przyszłości, promując inkluzywność i dostępność dla wszystkich.
Wpływ

Wyniki projektu zostały ciepło przyjęte przez interesariuszy i grupy docelowe. Wyniki i materiały dostarczyły cennych spostrzeżeń i praktycznych wskazówek, jak uczynić kulturę bardziej dostępną dla osób niepełnosprawnych. Uczestnicy docenili kompleksowe treści szkoleniowe i webinaria oferowane w ramach projektu. Materiały te pomogły zwiększyć świadomość i zrozumienie wyzwań stojących przed osobami niepełnosprawnymi, umożliwiając im opracowanie skutecznych strategii dostosowania się do różnorodnych odbiorców.

Ponadto wymiana najlepszych praktyk podczas LTTA sprzyjała środowisku współpracy, w którym pracownicy kultury i edukatorzy mogli uczyć się od siebie nawzajem i dzielić się skutecznymi podejściami, które już wdrożyli w swoich miejscach pracy. To zbiorowe doświadczenie edukacyjne wzbogaciło ogólny wpływ projektu, inspirując interesariuszy do ciągłego doskonalenia swoich inicjatyw w zakresie dostępności.

Naszym zdaniem, aby zmaksymalizować wpływ projektu, należy wziąć pod uwagę kilka czynników. Po pierwsze, należy wzmocnić zaangażowanie pracowników kultury i organizacji kulturalnych. Powinniśmy również zachęcać osoby niepełnosprawne do odgrywania aktywnej roli w promowaniu dostępności kultury wśród decydentów i władz kulturalnych.

Po drugie, organizowanie większej liczby spotkań, warsztatów i forów dla pracowników kultury i edukatorów mogłoby podnieść świadomość na temat przyjmowania i wspierania odwiedzających z niepełnosprawnościami oraz promować nasz projekt.

Wreszcie, aby zapewnić trwały wpływ, zbieranie szczegółowych informacji zwrotnych od uczestników warsztatów i odwiedzających muzea, zwłaszcza tych o różnych umiejętnościach, może pomóc w ocenie skuteczności inicjatyw związanych z dostępnością i zidentyfikowaniu obszarów wymagających poprawy.

 

 

Analizy przypadków

Projekt Curability spowodował konieczność wprowadzenia poważnych zmian w informacjach na stronie internetowej MESTRAL „accescat.cat”, która zawiera informacje na temat dostępności obiektów kulturalnych w miastach oraz analizuje i ocenia dostępność budynków i obiektów będących własnością publiczną, budynków i obiektów będących własnością prywatną, budynków i obiektów użyteczności publicznej lub usługowych.

Do tej pory informacje na stronie internetowej w dużej mierze opierały się na fizycznej dostępności przestrzeni (dostępna, wykonalna, niedostępna), a także na informacjach o zasobach dostępu do informacji kulturalnych (znaki, opisowe przewodniki audio, panele Braille’a, modele reprodukcyjne (dla osób niedosłyszących), rampy, ścieżki itp.)

Dzięki programowi Curability koncepcja UNIWERSALNEJ DOSTĘPNOŚCI została rozszerzona poprzez ŁAŃCUCH DOSTĘPNOŚCI, umożliwiając poszerzenie bazy oferowanych informacji, a także zrobienie kroku naprzód i ulepszenie języka używanego w opisach i wyjaśnieniach, aby uczynić go bardziej dostępnym i zrozumiałym dla większej liczby osób o różnych umiejętnościach.

Ta poprawa w łańcuchu dostępności zapewnia użytkownikom informacje i wsparcie od momentu rozpoczęcia planowania wizyty w obiekcie kulturalnym, aż po samą wizytę i korzystanie z dostępnych na niej zasobów.

W związku z tym strona internetowa zapewnia bardziej kompletne i jasne informacje na temat przestrzeni i jej dostępności, aby uniknąć frustracji związanej z udaniem się do obiektu kulturalnego i nie znalezieniem wszystkich dostępnych zasobów, aby cieszyć się wizytą.

Projekt Erasmus+ „A.A.C.cessible Culture” to wspólny projekt poświęcony poprawie strategii komunikacji wspomagającej i alternatywnej (AAC), którego głównym celem jest umożliwienie dzieciom i młodzieży z deficytami komunikacyjnymi zanurzenia się w świecie dziedzictwa kulturowego i artystycznego. Wśród bogactwa cennych ustaleń opracowanych w ramach tej inicjatywy wyróżnia się dokument „IO3 – Wytyczne dla sektora kultury”.

Niniejsze wytyczne stanowią innowacyjny i niezbędny profil umiejętności ułatwiający uczestnictwo osób ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi (SPE) w środowiskach kulturalnych. Wytyczne te służą jako narzędzie odniesienia, wprowadzają system AAC i stanowią szablon do wdrażania standardowych tras zwiedzania. Ich znaczenie polega na wypełnianiu luk komunikacyjnych, czynieniu doświadczeń kulturalnych powszechnie dostępnymi i promowaniu integracji w sektorze kultury.

Wnioski wyciągnięte z tej inicjatywy są głębokie. Podkreśla ona ważną rolę kultury i edukacji w promowaniu dostępności i integracji. Koncentrując się na strategiach włączania dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi i trudnościami komunikacyjnymi, „Kultura dostępna dla wszystkich” pokazała, że wycieczki edukacyjne i wizyty kulturowe mogą stanowić przydatne uzupełnienie tradycyjnej nauki w klasie. Jest to zgodne z definicją muzeów ICOM z 2022 r., która podkreśla ich rolę jako publicznych, dostępnych i włączających przestrzeni, które promują różnorodność i zrównoważony rozwój.

Podsumowując, kultura, z jej różnorodnymi wartościami, służy jako potężny katalizator uczenia się i wzbogaca życie emocjonalnie, zawierane relacje, poczucie należenia w społeczności i pod względem świadomości obywatelskiej. Integrując narzędzia i zasady AAC, instytucje kulturalne mogą zwiększyć swój wpływ i stworzyć bardziej dostępne i integracyjne przestrzenie dla wszystkich.
Ustalenia organizacyjne

Wdrożenie tego projektu było korzystne dla organizacji w kilku aspektach, zarówno ludzkich, jak i technicznych.

Na poziomie ludzkim oznaczało to poprawę świadomości, umiejętności i nauczania pracowników i wolontariuszy, głównie w zakresie zrozumienia potrzeb, słabości i mocnych stron różnych grup docelowych.

Pozwoliło nam to zrozumieć, że ludzie w tej samej grupie docelowej mogą mieć różne potrzeby w zależności od ich sytuacji środowiskowej, społecznej i kulturowej.

Świadomość ta umożliwiła planowanie i organizowanie działań z bardziej otwartego punktu widzenia, przygotowywanie informacji (kursów, szkoleń, …) za pomocą prostszego i bardziej zrozumiałego, bardziej wizualnego i interaktywnego języka. Ponadto planowanie działań z bardziej dostępnego punktu widzenia, nie tylko myśląc o miejscu, w którym odbywa się działanie, ale także na wcześniejszych etapach, na przykład biorąc pod uwagę możliwości oferowane przez transport publiczny.

Na poziomie technicznym pozwoliło nam to na przegląd i aktualizację szkolenia techników i wolontariuszy w zakresie możliwości technologii informacyjno-komunikacyjnych stosowanych w dziedzinie kultury integracyjnej. W związku z tym wszyscy nasi technicy i wolontariusze poprawili wiedzę i wykorzystanie zasobów ICT w obiektach kulturalnych, zarówno w podmiotach społecznych, jak i w publicznych i prywatnych instytucjach, administracjach i obiektach.

Wpływ projektu Curability na naszą organizację, Open Europe, był transformujący na kilka sposobów.

Po pierwsze, uzyskaliśmy nieoceniony wgląd w stan dostępnej kultury w Hiszpanii dzięki badaniom przeprowadzonym w ramach Rezultatu 1 projektu. To nowo odkryte zrozumienie nie tylko wpłynęło na nasze działania kulturalne, ale także wygenerowało mnóstwo nowych pomysłów na projekty i inicjatywy. W odpowiedzi sformułowaliśmy innowacyjną propozycję projektu, która, jeśli zostanie zaakceptowana, wesprze naszą misję poprawy dostępności hiszpańskiego dziedzictwa kulturowego dla osób niepełnosprawnych.

Po drugie, „Curability” znacznie wzbogaciło wiedzę naszego zespołu na temat dostępności i dostępnych narzędzi. Wykorzystaliśmy narzędzia takie jak aplikacja Hemingway, aby uczynić nasze teksty bardziej dostępnymi. Ta nowo nabyta wiedza na temat zasad dostępności umożliwiła nam tworzenie treści, które są bardziej inkluzywne, docierają do szerszego grona odbiorców i promują bardziej inkluzywne środowisko.

Podsumowując, wpływ „Curability” na Open Europe był ogromny. Ukształtował nasz kierunek strategiczny, zainspirował naszą kreatywność i otworzył nowe sposoby współpracy. Wyposażył nas również w wiedzę i narzędzia potrzebne do poprawy dostępności w naszej komunikacji i projektach.
Prowadzenie i rozpowrzechnianie kampanii

Ta jednostka użyła swojego biura komunikacji, ale także stron którymi zarządza:

  • Internetowa strona zespołu mestralonline.org
  • Internetowa strona na temat dostępności accescat.cat
  • Międzynarodowa internetowa strona projektu Curability https://www.curability.eu
  • Ale również wszystkie profile społecznościowe (Facebook, Twitter, Instagram) aby rozpowszechniać informacje o projekcie Curability, takie jak dane, które zostały uzyskane po wdrożeniu produktów wykonanych w ramach projektu, w życie.

Powstał również adres e-mail należący do kulturowych organizacji, którego zadaniem było przesyłanie informacji do lokalnych władz i pracownikom tych kulturowych organizacji, aby zaoferować zdobyte informacje.

W tym samym czasie zostały również wyprodukowane ‘’kapsuły’’ informacyjne na temat dostępności, technologicznych zasobów oraz adaptacji komunikatywnego języka dotyczącego różnych stadiów niepełnosprawności, przypadków oraz trudności dotyczące odbioru przez osoby na które nakierowane były poszczególne ośrodki kultury.

Nasza organizacja aktywnie porozumiewała się na temat zmian, które były spowodowane naszym uczestnictwem w projekcie ‘’Curability’’, aby zapewnić przejrzystość naszych informacji, ale także aby zachęcić do poszerzania dostępności. Używaliśmy różnorakich form komunikacji i otrzymaliśmy zarówno ilościowy jak i jakościowy feedback na temat znaczenia wprowadzonych zmian.

Zaangażowanie mediów społecznościowych: Obecność naszej organizacji na platformach społecznościowych typu Facebook i Instagram pomogły zrozumieć znaczenie zwiększania świadomości na temat projektu ‘’Curability’’ oraz jego rezultatów. Regularnie udostępniamy posty na temat postępów oraz wgląd na temat dostępności, zachęcając do zaangażowania się oraz poszerzania swojej świadomości, w naszej internetowej społeczności.

Feedback ze spotkań online: Osoby biorące udział w naszych spotkaniach online na temat dostępności oraz druku 3D, dzięki którym otrzymaliśmy jakościowy feedback na temat akceptacji rezultatów projektu oraz ich praktycznych zastosowań. Te informacje zwrotne są dowodem na zauważalny wpływ projektu ‘’Curability’’ na profesjonalistów w swoich dziedzinach.

Podsumowując, Open Europe przyjęło na główne zadanie informowanie o zmianach oraz poprawach, które wyniknęły z projektu ‘’Curability’’. Aby do tego doprowadzić, użyliśmy naszej internetowej persony, rozmawialiśmy bezpośrednio z osobami zainteresowanymi i zaangażowanymi. Wysiłki te nie tylko zwiększyły świadomość wpływu projektu, ale także wzmocniły poczucie współpracy i wspólne zaangażowanie w promowanie dostępności w kontekście kulturowym i edukacyjnym.
Zalety i wady

Z punktu widzenia wiedzy i zasobów ludzkich, rozwój różnych faz projektu pozwolił nam podsumować naszą wiedzę, możliwości ludzkie i techniczne w odniesieniu do promowania i pełnego wdrożenia koncepcji powszechnej dostępności do kultury i korzystania z technologii informacyjno-komunikacyjnych.

W tym sensie ciągłe szkolenia wewnętrzne, które jednostka przeprowadza okresowo, były bardzo przydatne, chociaż pozwoliły nam również wykryć brak wiedzy i zaktualizować niektóre nowe koncepcje i postęp techniczny, aby stawić czoła wyzwaniom w tym zakresie.

Pomogło nam to również poznać stopień nieświadomości trenerów, menedżerów i pracowników kultury większości obiektów kulturalnych, opartych – najlepiej i anachronicznie – na koncepcji fizycznej dostępności poprzez eliminację barier architektonicznych, ale w wielu przypadkach ignorujących potrzeby grup docelowych po przybyciu do obiektu.

W tym sensie nie możemy zapominać o kosztach ekonomicznych (wielokrotnie ogromnych) związanych z obiektem kulturalnym, aby spełnić wszystkie wymagania dotyczące pełnej dostępności: szkolenie specjalistów, dostępność, sprzęt techniczny, przestrzenie, materiały, dokumentacja itp.

Dlatego uważamy, że bardzo ważne jest zaangażowanie administracji lokalnej i krajowej w zaangażowanie społeczności w zapewnienie większego finansowania publicznych obiektów kulturalnych i wsparcia dla prywatnych obiektów kulturalnych.
Chociaż wdrożenie produktów projektu „Curability” przyniosło cenne ulepszenia dla naszej organizacji, nie obyło się bez wyzwań. Złożone zadanie zaangażowania ekspertów, którzy pomogliby nam opracować wysokiej jakości produkty (Rezultat Projektu 2 – druk 3D i moduły dostępności), a także przeszkolenie członków naszego zespołu w zakresie skutecznego prowadzenia warsztatów (w ramach Rezultatu Projektu 2) przy jednoczesnym zachowaniu ich dotychczasowych obowiązków, wymagało przemyślanej strategii przejścia. Ostatecznie jednak wyzwania te wzmocniły nasze zaangażowanie w promowanie dostępności i integracji w kontekście kulturowym i edukacyjnym.
Wpływ

Udział naszej jednostki w rozwoju projektu pozwolił nam poszerzyć nasze możliwości i wiedzę, aby móc wdrożyć niezbędne ulepszenia w naszych technikach i działaniach.

Warto jednak wspomnieć, że wdrożenie tych ulepszeń nie zawsze jest łatwe i tanie. Dlatego też napotkaliśmy pewne trudności i wyzwania.

W tym sensie i dzięki doświadczeniu stworzyliśmy protokół obejmujący:

  • Informacje o dostępnym wyposażeniu muzeum, domu kultury, jednostki kulturalnej itp. opisane na stronie internetowej: accescat.cat.
  • Doradztwo w zakresie programowania wizyty przez techników z organizacji.
  • Wcześniejszy kontakt z placówką kulturalną i jej pracownikami technicznymi.
  • Ocena doświadczenia poprzez ankietę satysfakcji.
  • Umieszczenie wszystkich doświadczeń w bazie danych dla propozycji, ulepszeń i poprawek dotyczących obiektów i/lub szkoleń personelu oraz aktualizacji w zakresie dostępności kultury.

Wszystko to oznaczało:

  • Poprawę świadomości pracowników i wolontariuszy organizacji.
  • Poprawa umiejętności poprzez szkolenia, co skutkuje poprawą usług oferowanych przez organizację.

Nasze wewnętrzne doświadczenie pozwoliło nam na ekstrapolację na inne podmioty usprawnień w zakresie zarządzania obiektami kultury. To doświadczenie i zalecenia zostały dobrze przyjęte, a jednocześnie otworzyły debatę na temat potrzeb w zakresie szkoleń i ulepszeń technicznych, a także zidentyfikowały trudności w znalezieniu środków ekonomicznych na zapewnienie wyposażenia technicznego i materialnego, aby osiągnąć ostateczny cel, jakim jest pełna dostępność kultury lub KULTURA WŁĄCZAJĄCA.

Przykładem osiągniętej synergii jest zobowiązanie do regularnego organizowania warsztatów, monografii szkoleniowych dla pracowników kultury, spotkań z trenerami itp.

Wyniki projektu Curability zostały pozytywnie przyjęte przez interesariuszy i grupy docelowe w naszym kraju. Jednakże, aby zmaksymalizować ich wpływ i ułatwić ich dalsze wykorzystanie, pojawiły się pewne refleksje i zalecenia:

Większe zaangażowanie interesariuszy: Ważne jest, aby wzmocnić zaangażowanie osób zawodowo zajmujących się kulturą i organizacji kulturalnych. Współpraca z tymi kluczowymi interesariuszami może poprawić trwałość wyników projektu i ich użyteczność.

Promowanie szerszego wykorzystania: Rozszerzenie zasięgu i przyjęcie produktów z rezultatów 1, 2 i 3 w innych organizacjach i instytucjach kulturalnych pozostaje priorytetem. Zalecenia obejmują prowadzenie kampanii uświadamiających, organizowanie wydarzeń informacyjnych (oprócz wydarzeń upowszechniających) oraz wspieranie organizacji w integracji tych dostępnych rozwiązań z ich praktyką.

Podsumowując, chociaż wyniki projektu „Curability” zostały początkowo dobrze przyjęte, wykorzystanie ich pełnego potencjału wymaga strategicznego podejścia. Wzmocnienie zaangażowania interesariuszy i wspieranie szerszej akceptacji to ważne kroki w celu dalszego wykorzystania wyników i zapewnienia, że dostępność pozostanie kluczową kwestią w organizacjach i instytucjach kulturalnych w naszym kraju.

 

VISIT

Curability

Email

curability.erasmus@gmail.com